Doğuda Bir Akşam Şiiri - Erdem Yıldırım

Gün çekilir dağlardan,
Son kızıllığını toplar güneş.
Gece duvarları perdeler,
Karanlık karlı dağlara eş
Taş duvarlardan birkaç silik ışık parlar
Doğuda bir akşam böyle başlar.

Pencerenin karasında
Geceyle uyumlu bir çiçek durur.
Başı annesinin dizinde
Kıvırcık saçlı bir çocuk uyur.
Sert bir ıslık çalar ayaz,
Rüzgâr başlar ney taksimine.
Ölüm kader ikliminden nağmeler yazar,
Yüreklere kör mühürler vurulur,

Bu bir yazgıdır süregelir çağlardan,
Kar yağdığı gecelerde
Davetsiz misafirler iner dağlardan
Yüzler farklı olsa da
Bakışlar hep aynıdır.
Hüzün insanların yüreğinde taşlar.
Doğuda bir akşam böyle başlar.

Yaslı bir gelindir doğunun akşamları.
Onu anlatmaya yürekler yetmez,
Yıllar yılları kovalar,
Doğuda karanlık akşamlar bitmez.