Doğu Türkistan

Sarı çiçekler açar çölümde,
Gökyüzü mavi bir örtüdür üstüme.
Nehirlerim çağlar hürriyet türküsüyle,
Dudaklarımda dualar, gözlerimde hasret.

Dağların sessiz çığlığıdır yüreğim,
Rüzgârla savrulan bir türküdür adım.
Toprağımda kanayan bir gül gibi,
Tarihin sayfalarında unutulmuşum.

Kartallar uçar yalın ayaklı çocuklar gibi,
Bulutlar ağlar sessizce üzerime.
Bir şehir yanar her gece rüyalarımda,
Ateşler içinde doğmuş bir halkım ben.

Dağların sessiz çığlığıdır yüreğim,
Rüzgârla savrulan bir türküdür adım.
Toprağımda kanayan bir gül gibi,
Tarihin sayfalarında unutulmuşum.

Altın kumlar öper ayak izlerimi,
Yıldızlar anlatır kayıp destanımı.
Bir çınar gibi kök saldım bu toprağa,
Dalımda kuşlar, gölgemde hüzün.

Dağların sessiz çığlığıdır yüreğim,
Rüzgârla savrulan bir türküdür adım.
Toprağımda kanayan bir gül gibi,
Tarihin sayfalarında unutulmuşum.

Geceler uzun, yıldızlar yakın,
Yüreğimde bir sığınak gibi sıcak.
Dualarım gökyüzüne karışır,
Bir umut olur, bir çığlık olur.

Dağların sessiz çığlığıdır yüreğim,
Rüzgârla savrulan bir türküdür adım.
Toprağımda kanayan bir gül gibi,
Tarihin sayfalarında unutulmuşum.

Sabah olur, güneş doğar yeniden,
Toprağımda filizlenir hayallerim.
Doğu Türkistan’ım, sen bir şiirsin,
Sessizce okunan, yürekte saklı.

Dağların sessiz çığlığıdır yüreğim,
Rüzgârla savrulan bir türküdür adım.
Toprağımda kanayan bir gül gibi,
Tarihin sayfalarında unutulmuşum.