Ben Uygur' um dedim, Uygur da Türkmüş dedim
Türk' lük başa bela ve büyük, yükmüş dedim
Ahh be kara bahtım ah ah, bir gör ki;
Köklerimi, ağır ağır çektiler,
Kanımla, kanım yuydular, gel gör ki,
Tüylerimi cımbız ile çektiler...
Çektikleri yere, diken ektiler...
Başları dumanlı, dağlar gibiyim,
O dağlar dibinde, ağlar gibiyim,
Mazisinden kopmuş, çağlar gibiyim.
Tırnaklarım, kerpetenle çektiler,
Çektikleri, yerlere, tuz döktüler.
Sırtımı dayayıp ta, baba bildim,
Elini öptüm, önünde eğildim.
Siz,siz değildiz,bende bu değildim.
Birer birer dişlerimi çektiler,
Çektikleri yere, biber ektiler.
Son olsun, Allahım, çünkü usandım
Abi bildim, baba bildim, inandım.
İnandım lâkin, boş hayale kandım.
Mahvettiler, tepemize çöktüler,
Kırdılar kalemim, ipim çektiler.
Saim Kaya
05.10.17
Kayıt Tarihi : 14.12.2019 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!