Vefasızlık adını kendine kazımış şehrin,
Vefasızlaşmış, meçhul vatandaşları
Ruh gibi dolaşıyorum aranızda yalın ayak
Bir bir vicdanınızda yaşıyorum gerçek olan acıları
Unuttunuz kardeşinizi,annenizi,babanızı dahi kendinizi
Hiç merak etmediniz sormadınız halimizi
Daha doğduğu günün akşamında şehit verdik oysa biz bebeğimizi
Siz, siz çekmediniz bizimle aynı sancıları.
Sizin gözünüzün önünde adam vurdular mı?
Bizim gözümüzün önünde canımızı aldılar.
Bilmem acaba hiç merak alanınıza girdi mi?
Sizin kardeşlerinizin ölmek için ettiği yakarışları
Bayrak dalgalansın da biz canımızdan olalım ne olmuş
Biz dik durmaya çalıştıkça düşman daha çok kudurmuş
Değil mi ki bizi aynı ana doğurmuş
Hiç zorunuza gitmiyor mu bize yaptıkları?
Unutursak kanımız kurusun dediğiniz şeyleri ne çabuk unuttunuz
Vicdanınızı hep elimden ne gelecek diye uyuttunuz
Sesinizi dahi çıkarmadınız bağıracağınıza hep sustunuz
Oysa biz canımıza can bilmiştik al ve gök bayrakları
Gök bayrağımız allandı artık canımızı bayrağımıza akıttık
Töremizi yaşatıp canımızdan geçtik
Biz sizin gibi hatta sizden daha Türk’tük
Anlayın artık bizim değil Türklüğün canıdır yaktıkları
Haykırsam şimdi Ey Türkistan sen bana yar ol ben sana kurban
Sen, atalarımın can verdiği bayrak, yeter ki sen dalgalan
Huzr-u mahşerde söyleyeceğiz sorunca yüce yaradan
Bizdik sana inandığımız için derilerini diri diri soydukları,
Bizi merak ederseniz, belki edersiniz, işkencelerdeyiz
Kimimiz bebeğinin mezar başında kimimiz ölüm nöbetindeyiz
Umudumuzu hala kaybetmedik,kaybetmeyeceğiz
Sorulacaktır elbet bu zalimlerin yaptıklarının hesapları
Kalksa şimdi mezarından Kür-şad sorsa bu hal nedendir
Cevap veremem, vermeye yüzüm utanır
Oysa Biz hüküm sürdük burada asırlardır
Böyle mi olacaktı Oğuz’un Mete’nin evlatları
Milyonlarca kardeşin zulüm görüyor şuanda
Hisset acısını yıllardır kapalı kalmış gönül odanda
Canın yansın gerekirse bu ateşin harında
Bu zulümlü günlerin elbet olacaktır toylu yarınları
İmdat sesini duymadınız mı? Kardeşlerimiz neredesiniz?
Biz acı çekerken görmediniz mi? Ses etmez misiniz?
Biz kardeşiz şölenimiz bir acımız bir bilmez misiniz?
Bize zulümde size değil mi yaşattıkları?
Hanımları tecavüze uğrarken yaşamak kadar acı bir durum olabilir mi?
Kardeşinin gözünden kan akar sor hele kardeşleri bunu hayale eriştirir mi
İnsan bir kere ölür her gün yeniden öldürülür mü?
Ölüme dua ettirir her gün nice canları.
Vazgeçersem emdiğim süt haram olsun
Şu canımdaki nefret kurursa eğer yaşamım son bulsun
İsterse ölüm kussun ortalık ölüm kussun
Ant olsun unutmayacağım ne yapılanları ne yapılmayanları
Ne sessiz kalanları, nede aslan gibi yüreği yananları
Ben unutursam vicdanım unutmaz
Vicdanım unutsa ulu halkımın tarihi unutmaz, Tarih unutsa Hak unutmaz, Allah unutmaz.
Kayıt Tarihi : 25.7.2019 14:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!