Doğu Türkistan Şiiri - Adem Ulutaş

Senden yardım dilerim sana niyaz ederim
Yalnız kaldım dünyada işte ondan kederim
Müslüman Türk olmanın bedelini öderim
Sahipsizler sahibi kurtar bizi bu yastan
Şivan düştü evlere yanar Doğu Türkistan

Kızıl Çin’in zulmüyle inlerim inim inim
Yok edilmek istenir yüce imanım dinim
Can değil namusundan korkar kızım gelinim
Allah desin yürekler kurtulsun gayrı pastan
Şivan düştü evlere yanar Doğu Türkistan

Tankla topla bir gece köyümüze gelindi
Dağıtıldı haneler sürgünlere salındı
Körpecik kızlarımız elimizden alındı
Talan oldu ocaklar ne bağ kaldı ne bostan
Şivan düştü evlere yanar Doğu Türkistan

Mahremimiz kalmadı yuvamıza girdiler
Her haneye getirip bir Çinli it verdiler
Bahar vakti tomurcuk gülümüzü derdiler
Üstündeki kefeni fistan mı sandın fistan
Şivan düştü evlere yanar Doğu Türkistan

Duman eksik olur mu Tanrı Dağı başında
Şehit düşmüş civanlar güller açmış döşünde
Soysuzlar soyumuzu tüketmenin peşinde
Parçalanır bedenim kanım içilir tastan
Şivan düştü evlere yanar Doğu Türkistan