Doğruyu Atma Dilinden

Ölüm ne ki ölüm, bir anlık bir şey
Bir bakmışsın gelir, can çekişmeden,
Düşünen bir kulsan hayat bir deney,
Ölmeye hazırsan korkma ölümden.

Meydanda seyranda, yalan atana,
Ölüm yok’ mu sandın, söyle sen bana,
Şu ölüm bir gerçek, bir gelsin cana,
Görürsün ne yaşlar damlar gözünden.

Ölüm ne hiç bilmez, aç şu gözünü,
Gel sen’ de doğruya, döndür yönünü,
Doğru ol/ dürüst ol, güldür yüzünü,
Allah’ m yurt versin cennet yerinden.

Bakınca fır dönen, gülen gözlere,
Hep doğru söylerdir, sandım bizlere
Kim uyar, bilmem ben, yalan sözlere,
Gel sen de, doğruyu atma dilinden.

Bal yapan arıdır, her gün çiçekten,
Tat almaz hiç kimse tuzsuz yemekten,
Ne çıkar her sözüm, doğru demekten,
Ölüm var bilirsin gerçek denenden.

Hep doğru diyenin cennetmiş yeri,
Doğrum var koş da al, gel üzme beni,
Cümle halk her daim, sevsinler seni,
Gidersin ahrete, hiç üzülmeden.

05 Mayıs 2012-05-05
Antalya