Doğruluk Payı Şiiri - Çağdaş Çetinkaya

Vildan’a…

Doğruluk payı vardı söylediklerinde

artık anlıyorum

kolay ve pratik dil öğrenme kitaplarını çalışır gibi

üç ayda öğrenmeye çalıştım şiirin tarihini

peki ben kim oluyorum, bağırsana yine.

Şöhret, ün, para, hayatı en yüksek mertebeden anma

ağzımda çıkan uçuğa bastığım tuzdan ziyade

ezik kompleksimi geçireceğine daha da arttırmıştır

gülümse!

Hepsi babamın bilimsel görüşleri yüzünden oldu,

yaraya tuz basınca geçeceğini söylerdi

ulan bu bünye dediğin

kişiden kişiye göre değişir,

ilk çıkan bilgisayar, Comodore 64 vardı, hatırlar mısın

onun gibi artık, benim kafa ayarımın da yeniden alınması gerekir.

Büyük adam olacaktım bir de bu kafayla

gördüm ki olma denilen kavramın en çok iki hali varmış

ölü ya da diri olma.

Dengeyi tanıdım böylece

hayatta kalma!

Terazinin kefelerinden çok demirine bakmayı öğrendim

dedim ya iki hal var bu dünyada

kefil ya da vekil olma!

Anlayacağın

bir tokmakçının mıncıklama meraklısı eli tarafından

aniden kapandı çocukluğumun tüyü bitmemiş yüzüne

yazar olma sevdasıyla aç kalma!

Gerisi işte yaşam

gerisi işte, anlam

diyalektik bir çatışmadan ibaret bu kara kıllı koca kafam

2

hücrelerim yok oluyor şimdi, bu saate, hissediyorum

yine düşün beni, yaz falan, mesaj çek

biliyorum, kızacaksın, hep doğruluk payı vardı söylediklerinde

en başından beri haklıydın

ben haplı

ama bir şey söyleyeyim mi

sen fotosentez yapan bir bitkiydin

ben canlı

hayattaki amacın sadece nefes almaksa

bırak, yapışma dünyanın yakasına

arivederçi!

Ekim 2007