Gül devri geçer güllerin, dalda dikeni kalır,
Kış gelir, yaprak dökülür, kırda kökeni kalır.
Toprak oynar, hane göçer, yerde çökeni kalır,
Yâr gider, beni ağlatır; derdi çekeni kalır.
Âlem ahenginde döner, istemez başka komut,
Kimisine tükeniştir, kimine son bir umut.
Karaman'dan Silifke'ye, dağın üstündedir Mut,
Elma midenin dostudur, kimi sevse de armut.
Dünya oyalanma yeri, burada dost arama,
Giyim, kuşam bol da olsa, aykırı post arama.
Ne ararsan sende ara; gayrıda kast arama,
Yalnız Hakk'a dön yüzünü, yadlarda üst arama.
Dört mevsimde kış tez gelir, azıksız kalma sakın,
Herkesin bir görevi var, etrafa şöyle bakın.
Şu âleme ibretle bak, aklın sana en yakın;
Doğru yoldan ayrılma hiç, mutluluk olsun hakkın...
16.12.2018
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 16.12.2018 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşımıza uygun tavsiyeler...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!