Doğru oldum dokuz köyden sürüldüm
Yalnız yaşamaya, reva görüldüm
Çaresizlik taşlarıyla örüldüm
Duvarlar çok kalın, yıkamıyorum
Doğar doğmaz elde, sorunlar budum
Susuz bıraktılar, sarardım soldum
Kuyuya atılan Yusuf ben oldum
Elde zembilim yok çıkamıyorum
Ben yalnızlık zindanına mahkumum
Susmaya zorluyor olduğum konum
Ne olur ne olmaz kim bilir sonum
Şeref madalyamı takamıyorum
Dalkavuklar yağcılığı yaptılar
Yılan dillerine zehir kattılar
Şerefli mazime pislik attılar
Kimsenin yüzüne bakamıyorum
En sonunda sabır bardağım taştı
Vicdanımla öfkem benle savaştı
Vicdan galip geldi öfkemse kaçtı
İntikam çivisin çakamıyorum
Kayıt Tarihi : 29.7.2011 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zaman delidumrul
yutkunma dilini
ol hırkandan canından
emmesin sülükler kanından
yaşama zincirler içinde olmuşsa yüreğimiz hurşat
heyhat yeter bu sürüp giden saltanat
işlenen suç çekilmeyen ceza
voltaya çıkıp sınırsız hız yapan
kendine tapan her istibtad
trajik canavar SUSURLUK
geçmez gayri telkinle sabırla geçecek olan
du sela veriliyor
emekçim
aydınım
insanım
kap gel kağıdını kalemini
doğurandır gömecek olan kiride pisliğide...
evet sevgili dostum
doğruları kovarlarmış
yüreğine sağlık
saygılar...
TÜM YORUMLAR (25)