Sensiz geçen hayatın sanma ki tadı vardır,
Seni seven insanın, çökük omuzu vardır,
Yüreğimde eriyen, sevdanın buzu vardır,
Ne gözyaşım dinecek, ne de yürek ateşim,
İnan ki yoksun diye, doğmaz artık güneşim.
Çekip giderken beni, karanlığa bıraktın,
Beni kağıt mı sandın, yaktın içimi yaktın,
Ben ateşler içinde, sen benden çok ıraktın,
Ne gözyaşım dinecek, ne de yürek ateşim,
İnan ki yoksun diye, doğmaz artık güneşim.
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/05/dogmaz-artik-gunesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!