Doğmamış Bebeğime Şiiri - Keziban Karataş

Küçüğüm ben yıllardır seni hasretle bekliyorum,
Adına şiirler, mektuplar yazıyorum,
Uykularımda bile sen oluyorsun çoğu zaman,
Biliyormusun ben senin özleminle yaşıyorum.
Bir sürü isimler seçiyorum özenle,
Henüz ne cinsiyetin belli nede varlığın,
Ben hayallerde buluşuyorum seninle,
Dokunuyorsun bana yumuk, yumuk ellerinle.
İlk yürümeni düşlüyorum çoğu zaman,
İlk defa anne deyişin kulaklarımda yankılanıyor,
Teninin gül kokusu sarıyor ruhumu,
Dünyam karanlıklardayken bile seninle aydınlanıyor.
Yüzüne bakmak istiyorum sadece,
Gözlerin gözlerimle buluşarak hasret gidersek diyorum,
Sıkıca sarıp sarmalıyorum bağrımda,
Seninle birlikte büyüyelim istiyorum.
Bazen vitrinler önünde kalakalıyorum,
Sana minicik elbiseler seçiyorum,
Oyuncaklarada dalınca gözlerim,
Çocuklar gibi gülüp eğleniyorum.
Sonra konuştuğun geliyor aklıma,
Seninle iki büyük gibi dertleşiyorum,
Bazende sen büyük oluyorsun içimde,
Ben sayende muzurca eğleniyorum.
Meleğim biliyorum er geç buluşacağız,
Geçecek elbet bu günlerde,
Sen benim tek yaşama kaynağımsın,
Karşılayacağım seni ellerimde güllerle.
Henüz varlığın bile yok içimde,
İsmin, cismin konulmadı bu alemde,
Ama ben sen gelene kadar,
Dünyamızı senin için koruyacağım özenle.