Doğmadı güneş..! ! Şiiri - Durak Yiğit

Yaralıyım dinmez figanım,ahım
Bilmiyorum ne/dir benim günahım,?
Olur dedim belki bir/gün sabahım
Her yanım karanlık doğmadı güneş

Yağmıyor yağmur/lar sanki çöldeyim
Savurulur dururum kum tanesiyim
Biz/de yâr sevmiştik bir/tanesiydim
Fırtınalar koptu doğmadı güneş

Gönlüm sevdasında aradı umut
Yağarım her gece ben bulut bulut
Dedi/ki Nazlı yâr sen beni unut
Ne dün nede bu/gün doğmadı güneş

Zifiri karanlık öldürür beni
Yaktı kül eyledi gencecik teni
Deremedim gitti gülü gülşeni
Yâr/siz geçen ömre doğmadı güneş

Sardı her yanımı kara bulutlar
Tükendi kalmadı bende umutlar
Eller mutluluğu üst üste katlar
Zorla değil/dir ki doğmadı güneş

Doğar/mı DURAK’ım bize/de güneş?
Bulamadın gitti şu gönlüne eş
Kara talih yine doğmadı güneş
Ne bacı kaldı ne/de bir kardeş

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ