Doğduğu Gün Ölür Herkes Şiiri - Melih Co ...

Yine sararıyor başaklar
Bu ölümün çağırışıdır geceyi

Ölümüne hazırlanıyor yaşlı bir kadın
Kuş gibi çırpınan yüreğiyle
Çünkü sararmaktadır başaklar
Bir yaz günü doğmanın kaderidir artık ölüm

Herkes doğduğu gün ölür çünkü
Susuz kaldığı zaman bir ıhlamur ağacının
Yada Temmuz sabahının
Terli bir otobüs camında

Uykusuz gözlerle karşılarken gelen sabahı
Uzaklaştığını sanırken giderek acılarından
Zoraki bir tebessümle hoş geldin derken kedere
Yolculuk düşer yine payına

Ne kadar yalansa hayaller
O kadar gerçektir çünkü ölüm
Çünkü herkes doğduğu gün ölür...

21 Mart 2003
00: 21