Doğdu Mavi Şiiri - Seda Arık

Kıyıdan okyanusa doğdu minik adımlarla giden küçük deniz kestaneleri gibi..
Günün sıradan zamanlarında dudaklarımdan onlarca kez dökülen küçük bir kelimenin
Okyanusa doğru iten bir rüzgar olduğunu kim bilebilirdi ki..
Durdum..
İçimdeki anlamlarım, birden onu buldu.
Sürüklenmeyi istedi en şeffat koyulukların arasında ruhum..
Bir sandal gördüm uzaktan..işte o andı..Sorma! neden o anda birden masmavi kesildiğimi ben de bilmiyorum..
Uzaktandı..bir kayığa binip gidesi vardı ellerimin…Derindi..görünmezdi benim gibi dibindeki deniz yıldızları..kayığı ayakta tutan deniz yıldızlarının gülümseyişiydi anladım..her derinlikte bir başkaydı nefesler..dalgalar bu yüzdendi….vuruldum mavinin bilinmezliğine..nedensizliğine..Eski evimin üşüyen terasında kahvemin soğuması gibi keyifti mavinin uzaktan seyri..
Sonra içine daldım kayıkla…
Sigaram en pöfüründen..Benim dedim..
Bu mavi benim..Ve mavi BENİM…