Dogarken Ölmüsüm Şiiri - Arif Ali Uzgur

bugün benim ölüm günüm
ben dogarken ölmüsüm
mutluluk benim neyime
dogarken dertlere bürünmüsüm

bilmem ki ben niye dogdum
cile cekmek icin yaratilmisim
gönlünde bir yer vermedi
agaran saclarimi yolmam icin yikilmisim

ben biktim dert cekmekten
dertler bikmadi aci cektirmekten
gözlerim yasli yanaklarim islanir
careler care bulamadi caresizlikten

karsiliksiz olsada cok sevdim
bir baskasina söz vermis ceylanim
murat gibi mutlulukta hayal oldu
benim yerime mutlu ol cananim

dallarda tomurcuklar acmis
kirlari cicekler sarmis bana ne bundan
bana ne yaz'dan bana ne bahar'dan
karli kislar'dan bana ne bunlar'dan

hüsran benim,hicran benim,kahir benim
ben dogarken ölmüsüm
kirik dökük harabeler'den daha'da beterim
ben dogarken ölmüsüm