Doğan’ın Sancısı Şiiri - Burhan Ali Yağmur

Bir başlarsa otların inatçı sürgünü,
Çamların güneşi kapatması bir yaz günü,
Saydam bir tülün çabası kadar engeldir,
Sonra yeşil bir akın başlar çam ardında hür.

Bir başlarsa yağmurun nazenin yankısı,
Başlar geniş yaprakların suya avuç açması.
Gerilip toprağı sudan korumak da cabası
Kalburla su toplama misali yaprağın çabası.

Alnına bir damla değip soğuyunca sinesi,
Saklanıyor göz kenarından sızan katresi.
Değdiği yeri buz harıyla yakıp yıkıyor,
Sızıp sızlatıyor suya set çeken çehresi.

Pes etti çam, yaprak bir de göz yaşı.
Azimli otlar sürüp sardı her karışı.
Gökte güneş saklanıp soldu sanılsa da
Otlar sürdü, yaprak sardı, güneşedir varış.