Sonbaharlar geçiyor gönlümün derinliklerinden
Koş, umuda koş
Gökyüzünün altında mavilere koş
Serden geçti yüreğim
Turnaların sırtında gidiyorum mukaddes yükü taşımaya
Karanlıkların içinde sessizce oturuyorum
Yağmur çiseliyor, hava kapalı
Mavi bir dünya arıyorum karanlıklarda
Bir ışık göremek istiyorum
Yağmur çiseliyor, hava kapalı
En kötü zamanlar diyemem bu günlere
Her gün ağladığinı görüyorum annemin
O ağlarsa dünya durur, ben yaşamam.
Babam ağlar, annem ağlar
İçlerinde ateş
Hastane yollarında siren sesleri
Tavuklar gibi insanların düştüğünü görmekteyim
Kederli dalgalar yine kıyımda.
Bir acı haberle çarpıyor kapımız
Üzgünüz bu meretten siz de nasiplendiniz
Kuşkularla dolu ömürde insanca bir şeyler arayışına girmek ne zormuş böyle
Son bahar geliyor, bir resim gözümde
Rıdvan hatırlar mı bilmiyorum
Gök şarkımızı söylüyor yağmuruyla
Sırılsıklam biz, yağmurdan kaçılır mı hiç
Ey gök, ey yer duy beni!
Merhamete gölge olunmaz
Çek şu kara bulutları üzerimizden
Hasret çeker ,hasımlık etmeyiz
Bizler deliyiz
Barış isteriz, kimse ölmesin isteriz
Kapıp dorukların eteklerinden mor sümbülleri
Çocuklara dağıtmak isteriz
Sarı çiçekler arasında
Toprağa değiyor ayaklarım
Bir kurşun yarası kadar derin izler var her yerde
Görüyorum.
Ölüm ince esintisini fısıldadı kulağıma
Karanlıkların orta yerinde 3 gün süren bu uzun zamanın yaralısı olarak yazıyorum!
2021 yılının ekim ayında bir olay
Ve içinden sağ çıkamadım
Bu kadar derin acıyı Akdeniz'de bile bastıramadım
Bir yokluk kelimesi içinde belirdin bugün.
Taşların üstünden seke seke geliyorum
Yokluğunu yok etmeye.
Bunca diken, bunca hengame ve sen hep aklımdasın.
Bazen bir Cemal Süreyya dizesinde bazen de bir Turgut Uyar dizesinde çıkıyorsun günyüzüne.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!