Doğa Gibi Şiiri - Mehmet Salış

Akarsu kenarında salkım söğüdüm,
Kavuşmaya uzanır ellerin bana.
O narin yaprakların (sesin) eşlik eder,
Rüzgarların şarkısına.

Gökteki ay gibi teksin sedir ağacım,
Issız, yalçın tepelerde.
Hoyrat soğuğa karşı cansiperane,
Korunaksın güvercinlerime.

Yıllara meydan okuyan çınarım,
Kol kanat gerenim haneme.
Sarar köklerin damar gibi,
Tüm benliğimde.

Kudretli zeytin ağacımsın,
Tanrımdan hediye.
Kesilse de kanadın kolun,
Yeniden filizlenirsin gönlümde.

Mis kokulu gül ağacımsın,
Aşk pınarımın dibinde.
kan kırmızı dudaklarını,
içerim bir dikişte.