Başlangıçta vardı bir toprak
Ekinlerle çıkar her doğa
Üstünden nice canlılar geçti
Dinazorlar ve görmediğimiz canlılar
Doğa hepsine tanıklık etti.
Bu şekilli kayalıklar
Dalgalı denizler
Ve yaşlı ağaçlar...
Sonra insanlar kendilerine göre
Özel bir yol yaptı
Bunların adı patika oldu.
Küçük taşlıklar
Ve kumluklar vardı yanlarında
Yürünmesi çok keyifli
Ve bir o kadar tozlu oldu.
Uzaktan gelen keçiler koyunlar
Da eşlik ettiler bu sahaya
Bir bir doğaya selamını sundular
Çoğu zaman hatta
Hiçbir zaman doğa
Hiçbir insana elem vermez.
Doğa sadece kendisini karşılıksız
Sevmemizi bekler.
Ve seversek o anda anlar
O da ben doğa, ben doğa
Yeryüzünün kolyesi
Süsü, küpesi olan doğa
Hep karşılıksız sevgi bekleyen doğa
Kayıt Tarihi : 21.10.2019 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buse Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/21/doga-99.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)