Doğa
Doğa gelmiş
Bir tilki insan doğasında
Kümeslerin etrafında dolanıyor
Doğa acıkmış!
Doğal ortamını terk etmiş!
Doğayı vuralım mı kovalayalım mı?
Yoksa doğamızı daha mı uygarlaştıralım!
Doğa uğramasın yapay doğamıza
Bizde gitmeyelim doğaya
Piknik yapmaya
Burnumuzu sokalım doğanın dibine dibine
Mekânımızla…
Mekânımızdan konfor bakalım doğaya
Ya da
Uzak doğadan leylekler gelirdi, gelmesin
Kuşlar göçmesin
Kuşların doğası ne ki çör çöp bir yuva
O da mevsimlik gitmesin
Onlara da kafes uygarlığı kuralım
Cam camekânlarda
Ve bir gün gökyüzünü de camla kapatalım
Doğa yağmasın esmesin; gürlemesini, şimşek çakmasını
Bilmeyelim, bitirelim doğanın doğallığını;
Doğallığımızı
Bir gün Güneşimizde sönecek,
Yer güneşimize ulaşalım…
Yok, olsun tek var olsun yapay doğamız
Ve biz robotlaşalım
Artık robotlarımızı üretelim
Eşya doğallığımız içinde robotlarımızın elektronik doğası
Ne hissederiz biz
Bize kuyruksallayan
Veya havlayan köpeğimiz gibi
Bizde tapınır mıyız yoksa korkup saldırır mıyız?
Ya da tanrılaşır mıyız?
Tek kalırsak belki, insan toplumlarını yok edersek
Numunelik kalırsak…
Artık şiirde yazmayalım,
Hep makale yazalım
Kesin…
Naki Aydoğan
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Doğa Ve Takım Ruhu"
![Naki Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/24/doga-91.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!