Şôyle oturdüğüm yerden doğayla doganın sunduğu derinliklerine dallıyorum.
Ağaçlara, kuşlara, kuşların ağaçtaki bıraktığı yuvalara öylece sincaplarla baş başa kalıyorum.
Birden üzerime sen geliyorsun düşüncelerime.
Kendime hasas düşünceler ortaya koyuyorum, beynimi ikiye bölüp.
Sol tarafıma iyimser.
Sağ tarafama olumsuz îzlenimlerimi yükluyorum.
Yaşanmışlıkların en sızılı yanı bu olsa gerek.
Seni düşünüp ikiye bölmek.
O anlarda olman gereken yerde olman neacı
aslan özçelik
Kayıt Tarihi : 29.7.2017 13:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!