Doğa Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

nereden anlatsam anlatmaya
gülşen hülyaları toplayan
renk renk çizgileri
hasretleri saran
ahenkle süzülen gökyüzümü
özlemleri dindiren
mavi denizi
yürekleri delen
şems kokusu olan toprağımı
bahara sinen aşk kevseriin sevdasınımı
gözden tomurcuk tomurcuk akan tarçınlarımı
ömre varlığı yokluğu katan lavinia yı mı
nefese ıslık gibi takılan
rüzgarla yabanıl ot kokularınımı
doğayı anlatsam kelimeler öksüz kalır
kafi yetmez eksik kalır tüm duygular