Neden böyle inat ederler,
Bilmezler mi ki, boşuna;
Peşlerinden gelmeyeceğimi?
Ben şimdi,
Ayrılık ve yalnızlığın
Soğuk koynunda yaşamaktayım.
Onlar benim tek dostum oldu,
Gece-gündüz demeden
Canımdan bir parça gibi...
Yok, yok boşuna!
Hiç ısrar etmeyin,
Sizinle hiçbir yere gidemem.
Bir kez inandım sizlere,
Sevdiklerimden uzaklaştırdınız...
Hayır, hayır boşuna!
Sizinle gelemem YOLLAR!
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!