Doğa Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Penceremde akşam güneşi balkon kapısı açık gerçekte yaşanmayacak kadar düşsel içeriye sızan ışık,yaşamak çok güzel,ince bir sanat çözemediğimiz bir sır, bir alo sesiyle hasretim bir an olsa da dindi güldü gözlerim özüm sevindi başladım yeniden umutlanmaya, Gurubun ülkesine gitmek için kanatlanmaya. Heryer yeşil, doğa sanki en mutlu gününde, herkes yakın ve dost hiç kimse yabancı değil, yediveren gülleri tomurcukta sabahları çiğ yağıyor üzerlerine. Mutluluğum dorukta, gururluyum huzurluyum yolun yarısı çoktan geçmiş, ama olsun bir mutluluk anı yakaladığım.Umudumu tüketmeyeceğim yine öyle olacak doğa sağlığına kavuşacak; elbirliğiyle önce ağaca su verelim ki sonra da gölgesinde oturabilelim meyvelerini tadabilelim yeni yetişen nesil inşallah duyarsız bir çoğumuzu, utandıracak.Onlara güvenelim gençlere fırsat verelim diye düşünüyorum gerçek yaşama dönünce rüyamdan uyandım keşke uyanmasaydım.