Do Majör
Caddeye indiğinde adam aşk buluşmasından sonra
döneniyordu kar havada.
Birbirleriyle yatarlarken
gelmişti kış.
Gece ak pak aydınlıktı.
Hızlıca yürüdü neşe içinde adam.
Bütün şehir eğimliydi.
Yanından geçenler gülümsüyordu –
kalkık yakalarının ardında gülümsüyordu herkes.
Serbestti bu!
Ve bütün soru işaretleri başladı şakımaya Tanrı’nın varlığını.
Adam böyle sanıyordu işte.
Çözdü kendisini bir müzik
ve karıştı uzun adımlarıyla
dönenen kara.
Her şey do sesine doğru yürüyüşteydi.
Titrek bir pusula yönelmişti do sesine doğru.
Acılardan bir saat sonra.
Kolaydı bu!
Kalkık yakalarının ardında gülümsüyordu herkes.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2019 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
C-DUR När han kom ner på gatan efter kärleksmötet virvlade snö i luften. Vintern hade kommit medan de låg hos varann. Natten lyste vit. Han gick fort av glädje. Hela staden sluttade. Förbipasserande leenden – alla log bakom uppfällda kragar. Det var fritt! Och alla frågetecken började sjunga om Guds tillvaro. Så tyckte han. En musik gjorde sig lös och gick i yrande snö med långa steg. Allting på vandring mot ton C. En darrande kompass riktad mot C. En timme ovanför plågorna. Det var lätt! Alla log bakom uppfällda kragar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!