Dizelerle Konuşan Dünya

Bir harf düştü kağıda,
Gözyaşı gibi sessiz, rüzgar gibi asi.
Bir kelime doğdu ardından,
Bir çocuk gibi masum, bir fırtına gibi coşkulu.

Şair sustu, kalem konuştu…
Geceye dökülen dizeler, unuttuğumuz rüyalardı.
Bir aşk itirafıydı belki,
Belki de unuttuğumuz bir vedaydı.

Şiir bazen bir suskunluk,
Bazen de kanayan bir çığlıktır.
Kimileri için bir bahar dalı,
Kimileri için toprak altında saklı bir umut…

Bugün Dünya Şiir Günü,
Dünyanın en eski yankısı.
İlk sözlerimiz mısralardı belki de,
Ve son nefesimiz bir şiirin içinde kaybolacak.

Şiir, dilsizlerin sesi,
Kayıp şehirlerin haritası.
Yüreğini aç, kalemini bırak kağıda,
Çünkü bazı duygular, sadece şiirle anlatılır!