Yaşam mücadeleme son veriyorum burda.
Dizeleriminde kırık umudu.
Defter yapraklarında
Sonu hep kötü biten şiirler bırakıyorum.
Vasiyetlerin en kötüsünü bırakıyorum ilham perime.
Biraz sevgisizliğim
Biraz özlenmişliğim
Birazda Geriye kalmışlığımdan
Bolluğa Yaşarken alışmayan ellerim
ölürken bile ölümün azına razı kalıyor..
Kalbim şuan atıyor olsada,
ilk satırda ölmüştüm ben.
Sanmaki denemedim hayatta kalmayı.
Şiir okudum ağladım.
Şarkı dinledim ağladım.
Boş sokaklarda yürürken bile
dinmedi göz yaşım.
Anladım ki kalp attıkça
bu yara kanamaya devam edecekti.
karar verdim;
Bu gece kendi idamıma kadar gideceğim.
Ve o an ilmeğimin tadını çıkaracağım, seninle olan son kareler geçerken gözlerimin önünden...
Peyami Beyoğlu
Peyami BeyoğluKayıt Tarihi : 3.11.2014 15:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!