Eşini kaybetmiş kumru gibiyim.
Yaşamak zul gelir, ölüm hediye.
Sanki bir kuyunun kara dibiyim,
Bu kimsesizlik bu yalnızlık niye?
Sürgünüm yoluna, aşkına sürgün.
Senden gayrısına kördür gözlerim.
Sözlerine rağmen değilim dargın,
Yakıp yıksan bile seni özlerim.
Razıyım kahrına vuslatın varsa,
Yolunda çektiğim çileye değer.
Seni sevmek için bu dünya darsa,
Mahşerde severim, istersen eğer.
Aslında çok söze gerek yok artık.
Söylenecek her şey boşa gidecek.
Ayrı kaldığımız günler çok artık.
Bitecek sevdiğim dünya bitecek.
Kayıt Tarihi : 28.3.2016 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!