Sene 2014
Mevsim sonbahardı seni tanıdığımda.
Vakit Eylülün sonlarıydı.
Ağaçlar yaprak dökerdi, bense şiirler.
Ama bakışların mevsime inat gibiydi.
Baktığın yerden doğardı güneş ve baktığın yerde açardı çiçekler.
Aradan aylar geçti mevsim kışa döndü, sense aşka.
Aralık bitmek üzereydi sana ilk yazdığımda.
Gözlerin yine isyan ediyordu mevsime.
Bakışların güneşi çağırıyordu.
Ve kış her zamankinden daha sıcak geçiyordu.
Eminim ki güneş gözlerine özlemese, bahar gelmezdi dünyaya.
Ve çiçekler seni görmek istemeseydi, açmazlardı bir daha.
Dünya senin için dönüyordu sanki ve ben senin için yaşıyordum.
En nihayetinde yaz geldi.
Senden sonra yazlara düşman oldum.
Senden kilometrelerce uzakta aylarca seni özler oldum.
Allah’tan yaz geceleri kısa.
Yoksa Hasretin hiç çekilmezdi.
Ve beklemek daha zor olurdu vuslatı.
Şimdi mevsim yeniden sonbahar.
Herşeyin başladığı yerdeyiz.
Birbirimizden ayrı birbirimizleyiz.
Evet biliyorum ki kalbinde yerim var ve sen de beni düşünüyorsun bu Kasım gecesinde.
Gel, yada çağır ben geleyim.
Ama yalvarırım daha fazla bekletme.
Çünkü Kasım her zamankinden daha hızlı geçmekte..
Kayıt Tarihi : 28.3.2016 00:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)