Hele dur! Bir adım gitme. Tuhaflığım düşmedi henüz gölgene.
Bir kılıç boyu daha uzanmadık. Kınında dursun dil, kaleme sarılmasın!
Güneş gibiyim bu vakitler, kâğıtlarını yakar içimde ki öfke.
Bu demsiz zamanlarda, her mısra silinir. Ziyan olur kâğıtların.
İstersen uzatalım, hecelerin üstünde tutuşalım savaşa
Çek hadi tümlecini, savur özneme, sıfatının tuzağına hazırım!
Devriksin daima, cümlelerin yerde toz koparıyor, şimdi ben
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta