Hele dur! Bir adım gitme. Tuhaflığım düşmedi henüz gölgene.
Bir kılıç boyu daha uzanmadık. Kınında dursun dil, kaleme sarılmasın!
Güneş gibiyim bu vakitler, kâğıtlarını yakar içimde ki öfke.
Bu demsiz zamanlarda, her mısra silinir. Ziyan olur kâğıtların.
İstersen uzatalım, hecelerin üstünde tutuşalım savaşa
Çek hadi tümlecini, savur özneme, sıfatının tuzağına hazırım!
Devriksin daima, cümlelerin yerde toz koparıyor, şimdi ben
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta