Ruhum kavga etti, küstü hayata
Sürekli kaybetmek bıktırdı beni
Günleri harcadım ucuz fiyata
Bu günün pahası yıktırdı dünü.
Herkes kazancında dünya malının
Alem farkında mı berbat halının?
Çiçek açmış görse meyve dalının
Felek ateşiyle yaktırdı onu.
Ne umutlar söndü geçen sürede
Kırık kalbim kaldı yara berede
Bedenime yer yok arz'ı kürede
Yer diye mezara tıkdırdı sonu.
Bir garip destandır şu benim ömrüm,
Her daim hükümsüz buyruğum emrim,
Beni de kendine eş seçen kumrum
Lokmamdır diyerek döktürdü unu.
Durmuşoğlu ruhen hayli yorgunum
Vefasız yazgıya çoktan kırgınım
Bir kaç eski dosta zaten dargınım
Sonunda bana diz çöktürdü konu..
Kayıt Tarihi : 4.5.2017 20:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/04/diz-cokturdu-konu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!