Her kayıp bir kazanç, ibret alana
Allah’a şükretmeli, elde kalana.
Bela sabır sopasıdır, duçar olana
“Veren aldı” diyen kazanır.
İster sarayda otur, ister mağarada
Namazı kıl unutma, fani dünyada
Derdi veren, dermanda verir arada.
“Alan verdi” diyen kazanır.
Kapılar kapansa bir bir yüzüne,
Vedud’un varya, sözün özüne
Hakkı tut, sok zalimin gözüne
“Sabır verdi” diyen kazanır.
Öyle dertler var ki, şifa bulunmaz.
Deli danalar gibi evde durulmaz.
“Derdin ne ki” diye, kula sorulmaz
“Derman verir” diyen kazanır.
Gönül daralınca, canın sıkılır.
Gelen varmı diye, yola bakılır.
Kervanın sonuna, Hızır takılır.
“Derman verdi” diyen kazanır.
Onunda hakkıdır telli duvağı.
Beyaz atlı prens, hayal yumağı
Bir prenses olmak, elma yanağı
“Rabbim bilir” diyen kazanır.
Bazen derman olur kara toprağı
Kabirde yastık olur, örümcek ağı
Yüreğinde taşırsın, koca bir dağı
“Rabim aldı” diyen kazanır.
Kimseye güvenme, sırrını verse.
Ağlar iken ağlasa, gülerken gülse.
Yar olsa inanma, gönlünü verse
“Sırdaşım Allah” diyen kazanır.
2020
Kayıt Tarihi : 18.8.2020 22:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!