Diyemem ki Şiiri - Nazmi Gökdogan

Kısa bir zamanda çok şeyler gördüm
Geldim gidiyorum YAZDIM diyemem
Yoruldum üzüldüm kafamı yordum
Güldüm gidiyorum KIZDIM diyemem!

Her şeyi anlatmam duyan ağlar da!
Tarlada bahçede yeşil bağlarda
Yaylada kırlarda yüce dağlarda
Kaldım gidiyorum GEZDİM diyemem!

Gördüm, yazdım ama ekleyemedim
Dönünceye kadar bekleyemedim
Yazdıklarım acı saklayamadım
Sildim gidiyorum ÇİZDİM diyemem!

Halkımız mustarip çoktur dertleri
Mutlu değil üzgün bir çok fertleri
Zordur gurbet’de hayat şartları
Bildim gidiyorum ÇÖZDÜM diyemem!

Her taraf aynıdır yurt köşe, köşe
Dünya hayret eder şaşar bu işe
Düzelecek diye hayale düşe
Daldım gidiyorum BEZDİM diyemem!

Gurbet yaşayanlar vatana aşık
Hasrete dayanmaz kalp delik deşik
Aydınlanmak için yeterli ışık
Aldım gidiyorum SEZDİM diyemem!

Hainler sarıldı yine yalana
Ağzımı bozup da girmem günaha
Onların hepsini Yüce Allah’a
Saldım gidiyorum EZDİM diyemem!

Azimet der hasret yakar özümü
Yaşarken okurum alın yazımı
Akordu güzelken aldım sazımı
Çaldım gidiyorum BOZDUM diyemem!