Diyemedim Ben Şiiri - Mehmet Cıngır

Kahve gözlerini sevdiğim güzel,
Gözüne bakmaya kıyamadım ben.
Kuşatamaz seni ebed ve ezel,
Yüzünde benleri sayamadım ben.

Aşkıyla yolunda yeksân olduğum,
Yanında olmakla huzur bulduğum,
Ah,yokluğunda sararıp solduğum
Gel; o gül yüzüne doyamadım ben.

Bahçemdeki gülleri deremedim,
Giderken son kez seni göremedim,
Hangi rüzgâr götürdü bilemedim,
Aşk elbisesini giyemedim ben.

Mehmet Hoca oldu gözlere diken,
Gel ipek yüzlüm; benim, seni seven,
Sana sırsıklam âşık olmuş iken,
Seni sevdiğimi diyemedim ben.