Şerefine içiyorum be kadın
Yokluğunun ateşi yakarken yüreğimi
Bak güneş bile küstü bana
Baharımda dallarımı ayaz vurdu
Gözlerinin ışığına hasretken
Vefasızlığının soğuğunda dondum.
Yine de şerefine içiyorum.
Gitme, diyemedim anlarsın diye
Kal, sensizlikte korkak çocuk olurum
Sıcağına, nefesine muhtacım diye
Sar beni diyemedim.
Şerefine içiyorum kadınım
Kayıt Tarihi : 7.4.2022 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!