Diyelim ki; Düşünmeyi Severim…

Silinir kağıttan isimler, çizilir kağıda haritalar
Silinmez, adı soyadı yüreği ulus toprağına uygarlık
Çizilmez, taşır alnında bütünlüğüne insanlık…
Uygarlık topraklarındır, göç etmez, doğa ölmez
Diyelim ki: düşünmeyi severim, Allah tek, inkar edilmez
Göktürk – Oğuztürk – Atatürk tarihinin izlerinde yürüdük
Hz. Muhammed ile Kuran’ı da sevdik

İlk adımı insanlığa atan son adımda yüz çeviremez
Yüreği tasmalarla ağırlaştıran yolculuğu bitiremez
Ne mutlu Türküm diyene! emniyettir ulus bilincine
Koparılamaz demektir tek halkının organı bile…
Organ bağışı kaçınılmaz varlığına bilim doğdu nüansı bile
Yaşam korunur, saldırgana barınma hakkı tanınamaz diye…

Yollar, evler yaptık, köpekler, kuşlar, ağaçlar yine yeşeriyor
Kovduysak da onları, yeri, yöresinde yürek kokusu yaşıyor

Şehir içinde toplayıp zehirlesek de gelecekler. Teritoryum korur hayvanlar, büyüyen yavrusu gider. Bir aileye kabullenmeyi de öğrenir, yuva büyür oraya. Yaşlanacağını bilir, döner yavrusuyla, öğretir ata kokusuna teritoryum büyümeyi de… Sürer gider kabullenme, korunma instikleriyle…

Hz. Peygamberimizden sonra da yine hala ayrışanlar
Aslını koklamaya ulus varlığını koruyacaklar…
Hürce, göz kırpmadan denilecek en seçkin güzellikler
Ne Mutlu Türküm Diyene! toprağa yazılı uygarlık
İnsanlığa aşk ile emektir, coşku, heyecan…
Attığımız adım yüreğimize adımız yazılır, alnımızda yansıyan
Alnım açık başım dik akın akın birlikleriz biz ile ulaşılan
İlk adımı insanlığa atan son adımda yüz çeviremez
Yüreği tasmalarla ağırlaştıranlar yolculuğu bitiremez…
Hortlar durup durup sinsiliği sindirmişlik ruhunu…

Suç işleyen cezalanmalı, ıslah evinde. Şansı olmalı kendini huzura davet etmeye. Öğrenmeye yasasıdır kontrol altında, korunmaya değer hür insanlık her haliyle, her haline uygunca… insanlığa emek verenlerin hakkına sahip olmak değildir bu… suçlunun haline uygunca demek, toplumu zararından korumak için gerekendir… ceza altında korunmalı öğrenim yasalarla. Salgın hastalık irtica, siyonistlik ama asla, ama asla af bulmamalı. İnsanlığın borcudur dünyayı doğasıyla da korumak. İrtica örgütlenmiş, dünya bilimcileri uyuyorsa, bunu anlayabilecek insanlık olmadı, olmayacak… irtica asla, Siyonistlik asla kışkırtılamaz, onlara toptan karşı durulacak, soluk aldırmayacak kadar…

Doğa felaketi olan yere yardım elbette acilliktir, öncelliktir
Bir felaket ne olursa olsun, hep öncel acillik bilinecek
Hep sadece insanlığa, ulus varlığı Anayasa hep bu değer…

Çete olacak, doğaldır doğa felaketi gibi, bir apansızlık diyelim ki; düşünmeyi severim: yaramazlıkları elbet uslanacak. Terör savaşılacak, istiap haddi aşanlara toplumlar kurban verilmeyecek… çete, tokat hak eder, ellerimle kurşunlayıp gömeceksem de, vahşet değil henüz, acil önlem sadece ve bütün önlem şiddetiyle… zira, çete olmalı insan, yeri ve gereğince, Teröre büyümeye aşırıya kaçmadan… hep bir nüans bilincini karartmak, unutturmak, kargaşaya getirmek ister nemalanma hissiyatı kabarmıştır bu süreçte, bilerek ve bilmeyerek de… insanlık aşkı bilecektir: bildiği için de mücadele önderliği;

ulus varlığı için can feda kuraldır! Ruhumuz da bedenimizde bu emanet varlığıdır.

İrtica bilgisiz değil, şer ustası şartsızca
Allah dedikçe örttüğü şerriyle neler örtüşmez ki daha
Hangi kılığa girmez bukalemun varlığını bildiği ile
Kaç takla atmaz bebek, çocuk, doğa hassaslığı oldukça
Temel anadır, ana boyalar, ana yuvalar topluluğa
Baba hissiyatının kolunu kanadını kırmaya…
Bilgi saltanattır, karartmaya dolaşır cazibesiyle
Dolaştırır mahalle aralarında, köşe bucakta akbaba
Leş varlığı duyumunu eksiklenmez varlığına…
Amansız inatlığı kontrol etmeye yorulamaz insanlık
Borçtur insanlığa kayıtsız şartsız onlarla savaşmaya…

Diyelim ki; düşünmeyi severim…
Sohbet, muhabbete aşkı iman istediğidir
Düşünen konuşmayı uygarlık sevelim…
Medeniyetimiz aşk medeniyetidir!

Kasım 2007