Diyelim ki Şiiri - Cevat Çeştepe

diyelim ki biz gecede ve göz gözü görmeyen karanlıkta, göz gözeyiz
sen bende yıldızsız geceleri yakıyorsun, ben sende güneşsiz günleri
gözlerimiz karanlık içinde sanki aşk gibi, birbirine birer ateş böceği
sen bana yıldız-yıldız bakıyorsun, ben sana yeni doğmuş güneş gibi.
. ,
diyelim ki biz bir bulmacanın, bin bilinmez sorusuna aynı karedeyiz
sen hep yukarıdan aşağıya bakıyorsun, benim gözlerim soldan sağa
ikimiz aynı cevabı versek sorulan sorulara, çözülür mü bu bulmaca
çok iyi biliyoruz ki her çaprazın, bir kesişme noktası vardır mutlaka.
. ,
diyelim ki biz ufuklar ötesinde, gezegenleri karşılıklı iki pencereyiz
sen sabahın perdesini açıyorsun, benim bacamın dumanları tütüyor
ve çok derin bir ses ateş gibi derin ah çekiyor, işte buna aşk deniyor
yani bu öyle çılgın bir yangın ki, nereden yakacağını çok iyi biliyor.
. . . ,
Diyelim ki biz daha doğmadık canımın içi …
Bakarsın bir gün iki bulut örter gökyüzünü., biri doğudan gelmiştir
batıdan diğeri … Ana rahminden bereket doğurur gibi bir yağmur
damlası düşürürler çorak toprağa ki çiçek olur açarız belki dalda
ya da Fırat ve Dicle gibi nehir olup akarız Mezopotamya’ da …
.