Diyarı Enbiya Şiiri - Osman Avanoğlu

Diyar-ı enbiya,
Diyar-ı evliya,
Miracın eşiği,
Isra’nın şahidi,
Sinesinde nice peygamberleri
Nice velileri barındıran şehir.
Ey! Taşları cennetten gelen şehir.
Ey! Gökte kurulup yere indirilen şehir.
Ey! Ecdadımdan emanetim.
İlk kıblemi tam kalbinde barındıran
Kudüs’üm!

Kur’an-ı Kerim’de; “Kitapta İbrahim’in kıssasını da anlat!
Şüphesiz o özü sözü doğru bir peygamberdi” denilen
Ve “O, tek başına bir ümmetti” diye zikredilen
Allah’ın dostluğunu ve muhabbetini kazanan
Halil-ür Rahman Hazreti İbrahim’i yaşadın.

Dağları aşıp çölleri geçtiğini,
Allah’ı aradığını gördün.
Putları tuz buz edip parçaladığına,
Baltayı en büyük putun boynuna astığına şahit oldun.
“Benim Rabbim, dirilten ve öldüren Allah’tır”
Dediğini duydun.

Allahuteala’ya verdiği söz üzere
Oğlu Hazreti İsmail’i kurban etmek için
Kayanın üzerine yatırdığını,
Hazreti İsmail’in babasına itaatini gördün. Allahuteala’nın kurban edilmek üzere
Cebrail Aleyhisselam’la koç gönderdiğine şahit oldun.

Onu ateşe attıklarını,
Allah’ın izniyle ateşin yakmadığını,
Gül bahçesine döndüğünü gördün.
Kâbe-i Muazzama’yı meleklerle beraber
İnşa ettiğini duydun.

Ey Kudüs!
Kavmine Allahuteala’yı anlatan,
Onları doğru yola çekmeye uğraşan
Hazreti Lut’u gördün.
Hazreti Lut’u dinlemeyen,
Sapkınlıkta sınır tanımayan
Sedum kavminin helakını yaşadın.

Ey Kudüs!
Hazreti Yakup’un göz bebeği, en sevdiği evladı
Hazreti Yusuf’a olan sevgisini kıskanan
Kardeşleri tarafından,
Hazreti Yusuf’un kuyuya atıldığına
Ve babaları Yakup’a;
“Onu kurt yedi,” yalanını söylediklerine
Dahi şahit oldun.
Hazreti Yakup’un
Yusuf’unun hasretiyle ağlamaktan
Neredeyse gözlerini kaybettiğini yaşadın.

Ey Kudüs!
Kavmini zalim Firavun’un
Zulmünden kurtarmak için
Allahuteala’nın gösterdiği
Yoldan sapmadan yürüyen,
Asasıyla denizleri yarıp
Kavmine yol veren,
Onları sağ salim Eriha’ya ulaştıran
Musa Aleyhisselam’ı ağırladın
Bir avuç inananla birlikte.

Ona indirilen
Kitab-ı Tevrat’ı okudun.
Kitab-ı Tevrat’ı inkâr edip
Yoldan sapanları da gördün.

Ey Kudüs!
Hazreti Davud; Allah kelamını okudu,
Dağlar taşlar dinledi,
Kuşlar ona eşlik etti.
Dağlar taşlarla beraber
Sen de dinledin.
Hazreti Davud’u yaşadın.

Ey Kudüs!
Hayvanlarla konuşan,
Cinlerden ordu kuran,
Rüzgâra hükmeden
Hazreti Süleyman’ı gördün,
Hazreti Süleyman’ın ihtişamını yaşadın.

O’nun emrindeki ins u cin ile
Yedi senede inşa edip
Müminlere emanet ettiği
İslam’ın ilk kıblesi,
Arzın arşa açılan kapısı,
Miracın eşiği
Mescid-i Aksa’nın her anını yaşadın.

Ey Kudüs!
Hazreti Zekeriya’yı,
Hazreti Yahya’yı barındırdın.
İnanmayanların iftiralarına,
Hazreti Zekeriya’nın şehadetine,
Hazreti Yahya’nın müjdesine,
Ol deyince olduranın eseri
Kundaktaki bebeğin mucizesine
Ve Hazreti Meryem’e şahit oldun.

Ey Kudüs!
Allah’ın mucizesini,
İsa Aleyhisselam’ın doğumunu gördün.
Zalimlerin zulmüne,
Hazreti İsa’nın ıstırabına,
Göğe yükselişine şahit oldun.
Allah izin vermeyince
Hazreti İsa’nın ölmeyeceğini gördün.