Diyarbekir Düz Alan Şiiri - Sinan Karakaş

DİYARBEKİR DÜZ ALAN

Diyarbekir düz bir alan,
Olmam sevgisi azalan,
Sevdiğim yar çekip gitmiş,
Odur beni derde salan.

İndim saray kapısına,
Dönüp baktım yapısına,
Sevdiğimden tek dileğim,
Talip oldum tapusuna.

Dolaştım durdum surları,
Mübarektir unsurları,
Sevenine hoş görünür,
Sevdiğinin kusurları.

Ovalarında dağında,
Sevgi vardır odağında,
Yardan ayrı kaldım diye,
Gülleri solmuş bağında.

Dağ Kapının girişinde,
Olmuşum yarin peşinde,
Gündüzleri Hayalımda,
Gece görmüşüm düşümde.

Saydım birebir burçları,
Sevmek sevenin suçları,
Sevdiğimin yollarına,
Kurban edeyim koçları.

Diyarbekirde dolaştım,
Bacı kardaşa ulaştım,
Sevmek eğer kusur ise,
Bilin ki haddimi aştım........İNSANİ