Diyarbekir Diyarbekir Şiiri - Sinan Karakaş

Diyarbekir dağlarına, kar yağmaz olmuş,
Yetimlerin çadırına, baykuşlar konmuş,
Gölge veren ağaçları, güneş kurutmuş,

Diyarbekir Diyarbekir, ah Diyarbekir,
İçimdeki ahlar beni, bir gün tüketir.

Bir damla suya hasretsin, yağmur yağmıyor,
Yapılanlar insanlığa, asla sığmıyor,
Gözlerde yaşlar kurudu, neden akmıyor,

Diyarbekir Diyarbekir, ah Diyarbekir,
İçimdeki ahlar beni, bir gün tüketir.

Söyle bana Diyarbekir, ne oldu sana,
Kimler sebep oldu senin, böyle olmana,
Dayanamaz hiç yüreğim, asla yanmana,

Diyarbekir Diyarbekir, ah Diyarbekir,
İçimdeki ahlar beni, bir gün tüketir.

Neden kimse yardım etmez, doğrulmaz belin,
Dilinde prangalar var, lal olmuş dilin,
Konuştukça vuruyorlar, kırılmış elin,

Diyarbekir Diyarbekir, ah Diyarbekir,
İçimdeki ahlar beni, bir gün tüketir.