Diyarbakır sedası-4-

İlkti bir güzelin kara kirpiklerinde bukadar sendelediğim
anlaşılmaz ruhunda angarya limanlarda beklediğim
her çizgisiyle bana diyarbakırlı olduğunu hatırlatan
ilkti böylesi işveliyi gözlerinden seçtiğim

Zamanın yankısı var benliğe örgülenmiş her daim
neydi sanki aşkıyla mevsim mevsim değiştiğim
gölgeli bir ağacın gölgesiz yerinde beklediğim
bir gülüşü var diyarbakır kokan
bir bakışı var hüzünler saçan...

Ne denir ki ayrılıpta arayıp sormayana
onu görememenin yalaz ateşi var koynumda
her gün saat onikiyi vurduğunda
bir gül açar gözlerimin kara sularında

Bekliyorum ama umutsuzca değil
deli olmuşum aşkıynan vallahi umrumda değil
oda bunun farkında bakışlarım müphem değil
her gizin ardındaki bilinmez bir yol değil

Şimdi beyaz bir rüyayım tertemiz nurlu yollarında
beni saran bu ateşin inleyen sancısında
aşığım diyarbakırlım aşığım ben sana
titriyorum üzerine senin titriyorum anlasana

Gel etme naz benim nazlı bebeğim
ayrılığın karanlık bir gündüz benim için
sen gül ki dağılsın tüm sıkıntılar kır çiçeğim
yollarına daha ne leylaklar ekeceğim

Bekliyorum bekletme gayri gel barışalım
içimizdeki akarsuyu tekrardan akıtalım
al bu beden senin sarıl ona yarım yarım
yaklaş bana adım adım
benim diyarbakırlım
benim diyarbakırlım

06.01.2005