Diyarbakır sedası-2-

Öylece kaldım girdabının azgınlaşan sularında
birden gözlerin geldi aklıma her ne hikmetse
sustum sert dalgalarının bahar şenliğinde
sineye çektim seni konuşmayan lal düşünceler gibi
ama konuşmalıydım uzak kalmamacasına
davranmamalıydım rızkı kesilmiş karıncalar gibi
ilik ilik örmeliydim senin ruhunun her rengini
gönül dağarcığımın en müphem köşelerine.

Nerden bilecektim başıma bunların geleceğini
senin gibi kelebeği gökyüzünde göreceğimi
hayırsız göz yaşlarımın inim inim inleyeceğini
nerden bilecektim...

nerdeysen çık ne olur elma kokan yanaklarınla
seni görmek istiyorum
seni görmek istedikçe yalnızlaşıyorum
üzülüyorum hemde çok anlatamam sana!
kuşanamam o ilk günkü halini kalbime
sancıyamam acıları,zehir zehir dökemem
gel ufkum ol şu yalan dünyada barışalım
ellerimde kan kırmızı güller hepsi senin al bakalım
yaklaş bana adım adım
benim diyarbakırlım
benim diyarbakırlım.

25.01.2005