Diyarbakır Çocuğu Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

On beş Şubat sabahı yanan bir meşaleyim
Bedenimden yükselen al alev sardı beni
Özgürlüğün sevdasıyla ateşim gürleşti
Yana yana döne döne güneşe ulaştım

Beni yakan kibrit değil faşizmin zulmüdür
Güneşimiz karatılmaz o bizim dünyamız
Mor dağların karı Fırat’ın dalgaları
Aksa gelse üstüme asla sönmez ateşim

Yanan isyan ateşimdir özgürlük sevdamdır
Ateşimle gül oldum; bahar, yaz çok yakındır
Ben bir bahçe gülistan çiçeklerim Kürdistan
Tüm halklar yüreğimdir yanan benim bedenim

Yandım yandım kül olmam ben alevim ben alaz
Duyun beni can dostlar Mustafa asla yılmaz
Bedeniyle yanan Diyarbakır çocuğuyum
Ben ateşim ben volkan bu halklar köle olmaz

On beş Şubat sabahı Dicle’nin kenarında
Özgürlüğe adım adım yürüdüm yürekten
İsmim Mustafa Malçok lise öğrencisiyim
On beş Şubat şahidim özgürlük ateşiyim.

16.02.2011
Yıldırım