Diyar-ı Sevgili Menteşe Şiiri - Seyfi Ka ...

Bahar erdi yine
Vardı durdu toprağa çiçekler dallandıran perçem
Eğdirmiş zülfünü utangaç yanaklarında iklim bahar
Sayda sazı, seyranda sözü,
Badesinde gizli ateşlerden yanan buğ
Büyülü lehçelerle olmuş olgunlaşmış cemrelerin tülünden
Saçıldı yine ateşlere düşen cemreleriyle kıvılcım
Dumanına dumanına ah ne yangın...
Çitlembikten çiğdemden
Engir püskülleyen bağında kırçiçekli dağlara gönenip
Gün duldasına serildi güneş,
Kengerden...... kangaldan........
Bu senede yine yaza
Bu sene de yine poyraza poyraza yaza çıktın..
Bu sene de duramadın elvan esen gönlünde yere göğe sığmayarak
Ebemkuşakları kuşandın, arasıra düştü belki yağmur dudağına
Belki bundan daha çok yandın, bundan daha çok korlarda kavruldun
Çorak dereler gibi hangi sahrada kime nasıl
Neçe ıslıklar çaldın çağırdın belki
Bakışların kömür gözlüsü ve siyah
Hasretliği gözlemekten duysun diye belki seni
El gibi bakan uzaklara, suskun dilli saylara
Kokarcasına.... tütercesine..estikce esercesine
Gül ne ise ondan daha belki gül...
Bu sene de bahara erdin
Yaza çıktın bu sene de
Gözün aydın olsun
Ve uzun olsun ömrün
Bizli düşlerin gelin güzeli
Menteşe diyarı sevgili

Seyfi Karaca...........Nisan / 11