Diyalektik dizeler..Mutluluk..

Biçim’, nesnenin hem zamanı, hem kendisidir..
Bu durum aynen duyumlara yansır..
An’ı an’da yaşayan, şu an’ı yaşadığı için, geçmişten ders çıkarıp;
geleceğine ilişkin düş kurabilir..
Oysa an’ı, dünde; ya da gelecekte yaşayan, şu an’ı yaşamadığı için hep düşte yaşar..
Mutluluk, düşünsel bir biçimdir ve an’a ilişkindir.
Onun biçimini yaratmak, an’ın kendisini kavrayabilmekle olanaklı hale gelebilir ancak..
(mutluluğun biçimini yaratmak :)
Sen nasıl yaratırsan o; öyle olacak..
Evet.Yaratıcılık dediğimiz şey işte bu..
Estetik de bu düşüncenin bir dışavurumu..
An’a yoğunlaşmak.
Çünkü yaşadığımız nesnel ve öznel bütünsellik hep an’a ilişkindir..
Her ne yapıyorsak, o an yapıyoruz.
İnsan böyle düşününce her an; her yapılanda yoğunlaşmayı yaşar..
Ve kafası hep ‘güzel’ olur..
İşte diyalektik düşünmek bu demek..