kötülüğü kekelerken günün yayılması umutsuzluğunda
ölümü hecelemeyi göze alır ürkek kuşları son çocukluğunun
sakalları yaşlı bir aynanın karşısında kendini anlamsızlaştırırken
macerasızlığın kendini kötü ve önemsiz hissetmesi
şimdilerde anarşist bir savurganlığa mahkumlaşır
bütün savunmalar ara geçişlerde
ölümle yaşam arası ama yaşamak değil bunun adı
Gözlerim garba çekilmiiş
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Devamını Oku
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Şiir dendiğinde İmge denir ama imgelem unutulur ,Yaşarken bulunduğumuz noktaya gelişimizdeki kendi sorumluluğumuz gibi. Ve biz biz olmaktan şiir kendisi olmaktan çıkar sayfalar arasında köşe kapmaca oynarken.
Şiir okudum teşekkür ederim.
Saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta