Bana aşık demeyin bir aşka divaneyim
Sevdanın ışığına dolanan pervaneyim
Yolunda yürüyenim yüklenen karvaneyim
Ben dahi bilmem kimim bu yolun yolçusuyum
Böyle sermest olmuşumki obildiğim aşka ben
Ya özümden geçmişim ya olmuşum başka ben
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Aşk" ,"Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da; sevenin sevdiğini- tıpksı sarmaşık bitkisinin kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Sevda" ,yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" diye isimlendirilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta