Gözlerine ne zaman bakmaya yeltensem
Beni kendine zincirledin taşa dönüştüm.
Ne zaman dudaklarını görsem ,
aklım,
Beni öptüğünle gelir, sildiğinle gider.
Bu aralar aklım çok da yerinde değil hani.
Kusura bakma düşünmemeye çalışmak bile düşündürüyor seni.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta