Bir alevdi gönlüm önceden
Odun ateşinde pişen bir çay,
Nasıl ki harlandıkça demlenir
Öylesine demlendi gitti gönlüm.
Sanki parkta oynayan bir çocuktu.
Sevinçle ötüşüp uçan kuştu gönlüm.
Karardı, paslandı, kirlendi gönlüm,
Nerede kaybettim seni divane gönlüm...
Kayıt Tarihi : 19.2.2021 08:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alperen Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/19/divane-gonlum-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!