Ben Kendi Yaralarımı Sarmaya Alıştım

Kolay mı sanıyorsun unutmak öyle
Yaralayıp da sarmadan gitmek kolay mı
Kolaymış demek, her neyse kalbim
Ben kendi yaralarımı sarmaya alıştım.

Artık bıraktım sen geçen konuşmaları.
Bilmem, nasıl oluyor ki sensiz konuşmak
Dağımdın, taşımdın, toprağım, suyum...
Beceremiyorum galiba sen olmayan hiçbir şeyi.

Neyden çıkan ses gibi huzurluydun,
Artık bozuk bir plaktan ibaret...
Lal olsa da herşey, gelmesen aklıma
Gecelerime, rüyalarıma, dualarıma...